welpentakken
Volgend jaar doen we een ferme hervorming in de welpentak, lees hieronder alle details!
die avond op de raadsrots
Die avond kwamen alle bekende figuren van de jungle naar de raadsrots. Akela had ze uitgenodigd voor een belangrijke vergadering en hij had ieders mening nodig.
Stipt als altijd arriveerde Bagheera aan de rots en hij vlijde zich stilzwijgend neer op zijn tak in dichtste boom. Verderop in de jungle klonk luid gekraak van omvallende bomen: de machtige Hathi baande zijn weg door de dichte begroeiing. Daar vlak na kwam Baloe vrolijk aangewaggeld, dankzij Hathi moest hij zelf geen struiken meer opzij duwen. Chil, de wouw die elke dag hoog boven de daken van de bomen zweeft, landde naast Bagheera op de tak. Akela nam als laatste plaats aan de top van de rots en opende de vergadering.
"Welkom vrienden, we zijn vanavond samen gekomen om de toekomst van de roedel te bespreken. Het viel me de laatste tijd op dat niet alles nog loopt zoals we het graag zouden willen. Raksha, kan jij de situatie uitleggen?"
Raksha, de moederwolf, begon: "Het gaat al enkele jaren erg goed met onze roedel. Nooit hadden we zoveel voedsel en volwassen wolven die zich inzetten voor de bescherming van de groep. Dat we daardoor veel welpjes bij hebben is logisch." Toch zuchtte ze, blijkbaar was niet alles zo rooskleurig. "Ik heb jammergenoeg niet het gevoel dat al mijn welpjes gelukkig zijn. De jongste welpjes hebben soms last van het grootte van de groep. Ze zijn bang van de levendigheid die zo'n groep met zich mee brengt."
Stipt als altijd arriveerde Bagheera aan de rots en hij vlijde zich stilzwijgend neer op zijn tak in dichtste boom. Verderop in de jungle klonk luid gekraak van omvallende bomen: de machtige Hathi baande zijn weg door de dichte begroeiing. Daar vlak na kwam Baloe vrolijk aangewaggeld, dankzij Hathi moest hij zelf geen struiken meer opzij duwen. Chil, de wouw die elke dag hoog boven de daken van de bomen zweeft, landde naast Bagheera op de tak. Akela nam als laatste plaats aan de top van de rots en opende de vergadering.
"Welkom vrienden, we zijn vanavond samen gekomen om de toekomst van de roedel te bespreken. Het viel me de laatste tijd op dat niet alles nog loopt zoals we het graag zouden willen. Raksha, kan jij de situatie uitleggen?"
Raksha, de moederwolf, begon: "Het gaat al enkele jaren erg goed met onze roedel. Nooit hadden we zoveel voedsel en volwassen wolven die zich inzetten voor de bescherming van de groep. Dat we daardoor veel welpjes bij hebben is logisch." Toch zuchtte ze, blijkbaar was niet alles zo rooskleurig. "Ik heb jammergenoeg niet het gevoel dat al mijn welpjes gelukkig zijn. De jongste welpjes hebben soms last van het grootte van de groep. Ze zijn bang van de levendigheid die zo'n groep met zich mee brengt."
"Er is inderdaad veel veranderd", bromde een diepe stem. Hathi moet ongeveer zo oud zijn als alle aanwezigen samen en heeft als enige de hele geschiedenis van de roedel meegemaakt. "Lang geleden waren de welpen maar met half zoveel. Dat verliep goed want ze kregen toen elk dubbel zoveel aandacht als nu."
"Plezier gaat voorop. Ik hoop dat we een manier vinden zodat de welpen weer zullen kunnen spelen als nooit tevoren!" Dat was Baloe, vriend van alle welpen.
De bedachtzame Bagheera kwam al snel met een voorstel naar voren: "Als we de welpenroedel nu eens in twee aparte groepen verdelen. We hebben de capaciteiten aanwezig om beide groepen te begeleiden en op die manier wordt het weer overzichtelijk en aangenaam voor onze liefste kleinsten. We kiezen tegelijk voor een groep waarin de jongste welpen van de oudsten kunnen leren, maar ook voor een kleine groep die de intimiteit heeft van Raksha's nest."
Chil vulde aan: "Ik waak elke dag over de jungle en ik kan jullie verzekeren dat er nog veel veilige plaatsen zijn. Er is genoeg ruimte om een deel van de welpen elders te laten spelen."
Akela gromde instemmend. Met deze oplossing is de toekomst van zijn roedel weer verzekerd en zullen zijn welpjes onder de beste omstandigheden kunnen opgroeien. "Laat ons allemaal voor Bagheera's idee gaan. Iedereen zal zijn steentje moeten bijdragen om dit te doen slagen." En in koor klonk het bij alle aanwezigen: "Akela, wij doen ons best!"
"Plezier gaat voorop. Ik hoop dat we een manier vinden zodat de welpen weer zullen kunnen spelen als nooit tevoren!" Dat was Baloe, vriend van alle welpen.
De bedachtzame Bagheera kwam al snel met een voorstel naar voren: "Als we de welpenroedel nu eens in twee aparte groepen verdelen. We hebben de capaciteiten aanwezig om beide groepen te begeleiden en op die manier wordt het weer overzichtelijk en aangenaam voor onze liefste kleinsten. We kiezen tegelijk voor een groep waarin de jongste welpen van de oudsten kunnen leren, maar ook voor een kleine groep die de intimiteit heeft van Raksha's nest."
Chil vulde aan: "Ik waak elke dag over de jungle en ik kan jullie verzekeren dat er nog veel veilige plaatsen zijn. Er is genoeg ruimte om een deel van de welpen elders te laten spelen."
Akela gromde instemmend. Met deze oplossing is de toekomst van zijn roedel weer verzekerd en zullen zijn welpjes onder de beste omstandigheden kunnen opgroeien. "Laat ons allemaal voor Bagheera's idee gaan. Iedereen zal zijn steentje moeten bijdragen om dit te doen slagen." En in koor klonk het bij alle aanwezigen: "Akela, wij doen ons best!"
opsplitsen van de welpentak
Al een aantal jaar merken we dat onze welpentak moeite blijft hebben om vlot te lopen. U had het wellicht wel door: het fabeltje hierboven gaat over onze eigen welpentak. In deze tak leren kinderen voor het eerst samenwerken en samen spelen. Daar waar bevers in hun eigen fantasie leven, leert de welpenleiding de kinderen hoe het is om met anderen te spelen. De spelletjes in de welpentak steunen dan ook op de groepssfeer en samenwerking.
Helaas merken we dus dat het erg moeilijk is om in onze opzet te slagen met een groep van 60 welpjes. De overgang van de rustigere bevertak naar de grote welpentak is vaak een dempel voor veel nieuwe welpen. Daar komt nog eens bij dat onze korrels ook nog eens mondiger en meer uitgelaten worden aan die leeftijd. Een heuse opgave om daar elke week als rots in de branding tussen te staan!
Vanuit de leidersgroep kwam de vraag of we hier iets aan konden doen en daar hebben we dit scoutsjaar met z’n allen goed over nagedacht. Hieruit kwam de beslissing om de welpentak op te splitsen in twee parallelle welpentakken van elk 30 welpen waarin zowel eerste-, tweede- als derdejaars welpen zitten. Bij de wolven wordt dit dan weer één groep. De keuze om 3 welpenjaren te behouden is bewust, want de gedachte dat de derdejaars welpen de nieuwelingen op sleeptouw kunnen nemen vinden we belangrijk.
De twee welpentakken doen nog om de twee maand een gezamenlijke activiteit, maar zullen verder als twee aparte takken fungeren met elk hun eigen programma, leidersgroep en lokaal. Het doel is om een aangenamere omgeving te creëren voor zowel welp als leiding.
Helaas merken we dus dat het erg moeilijk is om in onze opzet te slagen met een groep van 60 welpjes. De overgang van de rustigere bevertak naar de grote welpentak is vaak een dempel voor veel nieuwe welpen. Daar komt nog eens bij dat onze korrels ook nog eens mondiger en meer uitgelaten worden aan die leeftijd. Een heuse opgave om daar elke week als rots in de branding tussen te staan!
Vanuit de leidersgroep kwam de vraag of we hier iets aan konden doen en daar hebben we dit scoutsjaar met z’n allen goed over nagedacht. Hieruit kwam de beslissing om de welpentak op te splitsen in twee parallelle welpentakken van elk 30 welpen waarin zowel eerste-, tweede- als derdejaars welpen zitten. Bij de wolven wordt dit dan weer één groep. De keuze om 3 welpenjaren te behouden is bewust, want de gedachte dat de derdejaars welpen de nieuwelingen op sleeptouw kunnen nemen vinden we belangrijk.
De twee welpentakken doen nog om de twee maand een gezamenlijke activiteit, maar zullen verder als twee aparte takken fungeren met elk hun eigen programma, leidersgroep en lokaal. Het doel is om een aangenamere omgeving te creëren voor zowel welp als leiding.
Concreet gaan we als volgt te werk.
Het eerste en ongetwijfeld het moeilijkste is het opsplitsen van de huidige welpen. Hiervoor zullen we zo veel mogelijk rekening houden met de mening van de welpen en hun ouders zelf. Zij kregen hierover rond deze tijd reeds een brief in de bus. We vragen met welke vriendjes elke welp wil samen zitten en we vragen ook naar de mening van de ouders i.v.m. praktische redenen (carpoolen, een gedeelde babysit, ...). Ten laatste op bezoekdag is het mogelijk deze bevraging terug bij ons in te dienen en na het kamp laten we aan hen ook de uiteindelijke twee takken weten. We vragen aan hen dan ook begrip op het moment dat we de twee groepen bekend maken. Die groepen zullen op dat moment definitief zijn.
Het opsplitsen van de bevers die welp worden zal dit jaar op dezelfde manier verlopen zoals hierboven voor de huidige welpen. Volgend jaar doen we de bevraging echter al een stuk vroeger en zorgen we dat de twee groepen aan het eind van het scoutsjaar in mei bekend zijn.
Bij het verdelen van een geboortejaar (20 kindjes) zorgen we er steeds voor dat er 10 in elke tak terecht komen. Ook mikken we op een evenwichtige verdeling tussen jongens en meisjes.
We starten het jaar in hetzelfde lokaal, maar we bekijken op termijn wat er mogelijk is om van één lokaal twee lokalen te maken. Tot die tijd proberen we speciale activiteiten (bosspel, stadsspel, koken, avondvergadering, ...) af te wisselen, zodat de groepen niet in elkaars weg lopen. Dit betekent natuurlijk niet het eind van de overkoepelende welpentak: op geregelde momenten doen we nog steeds we een gemeenschappelijk spel!
We kiezen trouwens voor de namen Felan en Roukan. Felan is de Keltische benaming voor 'wolf', Roukan is de Japanse benaming. Hiervoor haalden we onze inspiratie bij het 200e FOS De Vleermuis, dat een tiental jaar geleden dezelfde hervorming deed.
Op bezoekdag voorzien we een infomoment waarbij we voor de geïnteresseerden nog eens over bovenstaande puntjes gaan.
Zit je nog met vragen? Twijfel niet om ons te contacteren via !
Het eerste en ongetwijfeld het moeilijkste is het opsplitsen van de huidige welpen. Hiervoor zullen we zo veel mogelijk rekening houden met de mening van de welpen en hun ouders zelf. Zij kregen hierover rond deze tijd reeds een brief in de bus. We vragen met welke vriendjes elke welp wil samen zitten en we vragen ook naar de mening van de ouders i.v.m. praktische redenen (carpoolen, een gedeelde babysit, ...). Ten laatste op bezoekdag is het mogelijk deze bevraging terug bij ons in te dienen en na het kamp laten we aan hen ook de uiteindelijke twee takken weten. We vragen aan hen dan ook begrip op het moment dat we de twee groepen bekend maken. Die groepen zullen op dat moment definitief zijn.
Het opsplitsen van de bevers die welp worden zal dit jaar op dezelfde manier verlopen zoals hierboven voor de huidige welpen. Volgend jaar doen we de bevraging echter al een stuk vroeger en zorgen we dat de twee groepen aan het eind van het scoutsjaar in mei bekend zijn.
Bij het verdelen van een geboortejaar (20 kindjes) zorgen we er steeds voor dat er 10 in elke tak terecht komen. Ook mikken we op een evenwichtige verdeling tussen jongens en meisjes.
We starten het jaar in hetzelfde lokaal, maar we bekijken op termijn wat er mogelijk is om van één lokaal twee lokalen te maken. Tot die tijd proberen we speciale activiteiten (bosspel, stadsspel, koken, avondvergadering, ...) af te wisselen, zodat de groepen niet in elkaars weg lopen. Dit betekent natuurlijk niet het eind van de overkoepelende welpentak: op geregelde momenten doen we nog steeds we een gemeenschappelijk spel!
We kiezen trouwens voor de namen Felan en Roukan. Felan is de Keltische benaming voor 'wolf', Roukan is de Japanse benaming. Hiervoor haalden we onze inspiratie bij het 200e FOS De Vleermuis, dat een tiental jaar geleden dezelfde hervorming deed.
Op bezoekdag voorzien we een infomoment waarbij we voor de geïnteresseerden nog eens over bovenstaande puntjes gaan.
Zit je nog met vragen? Twijfel niet om ons te contacteren via !
